Historia odkrycia nicienia Steinenema Feltiae

W latach pięćdziesiątych dwaj amerykańscy naukowcy, Leslie A. Steiner i SA Stock, wyizolowali i zbadali w glebie patogennego nicienia, którego początkowo nazwali „Neoaplectana carpocapsae”. Odkryli, że ten nicień był w stanie pasożytować i zabijać larwy niektórych szkodników owadzich, co wzbudziło duże zainteresowanie jego potencjalnym zastosowaniem w zwalczaniu biologicznym.

Później, w latach sześćdziesiątych, dwóch innych naukowców, Akhurst i Bedding, przeprowadziło szeroko zakrojone badania nad owadobójczymi nicieniami. Badali różne szczepy nicieni i odkryli odrębny szczep, który nazwali Steinernemafeltiae na cześć swojego kolegi naukowego, pana Felta, który wniósł wkład w badania nicieni.

Steinernemafeltiae została scharakteryzowana jako specyficzny nicień, różniący się od Neoaplectana carpocapsae, o unikalnych cechach biologicznych i morfologicznych. Wykazano, że ten specyficzny szczep jest skuteczny w zwalczaniu różnych szkodników owadzich, w tym larw komarów, wciornastków i mszyc.

Od czasu ich odkrycia nicienie Steinernema felliae były szeroko badane i stosowane w zwalczaniu biologicznym. Prowadzone są dalsze badania mające na celu poprawę ich skuteczności, konserwacji i praktycznego zastosowania.

Należy zauważyć, że odkryto również inne szczepy nicieni Steinernema, z których każdy ma specyficzne cechy i skuteczność przeciwko różnym owadom docelowym. Jednak Steinernemafeltiae pozostaje jednym z najczęściej stosowanych i badanych szczepów w dziedzinie zwalczania biologicznego.