Ιστορία της ανακάλυψης του νηματώδους Phasmarhabditis Hermaphrodita

Η έρευνα για τους νηματώδεις Phasmarhabditis hermaphrodita ξεκίνησε από δύο Βρετανούς επιστήμονες, τον Neil Boemare και τον Michael Akhurst, τη δεκαετία του 1980. Στόχος τους ήταν να βρουν οργανισμούς που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τον βιολογικό έλεγχο των γυμνοσάλιαγκων, που είναι σημαντικά παράσιτα στη γεωργία, τη γεωργία και τους κήπους.

Οι Boemare και Akhurst διεξήγαγαν εκτεταμένες μελέτες σε νηματώδεις του γένους Phasmarhabditis και απομόνωσαν ένα νέο είδος νηματώδους το οποίο ονόμασαν Phasmarhabditis hermaphrodita. Βρήκαν ότι αυτοί οι νηματώδεις ήταν ειδικά προσαρμοσμένοι για να παρασιτούν γυμνοσάλιαγκες και ως εκ τούτου υποσχέθηκαν πολλά για τον βιολογικό έλεγχο αυτών των παρασίτων.

Η ερευνητική ομάδα μελέτησε τον κύκλο ζωής, τη συμπεριφορά και τον τρόπο δράσης των νηματωδών Phasmarhabditis hermaphrodita. Βρήκαν ότι αυτοί οι νηματώδεις είχαν μια συμβιωτική σχέση με βακτήρια του γένους Photorhabdus. Τα βακτήρια παράγουν τοξίνες που σκοτώνουν τους γυμνοσάλιαγκες, ενώ οι νηματώδεις τρέφονται με τα βακτήρια και τον νεκρό ιστό γυμνοσάλιαγκων.

Τα αποτελέσματα αυτής της ερευνητικής εργασίας έχουν προκαλέσει μεγάλο ενδιαφέρον για τη χρήση των νηματωδών Phasmarhabditis hermaphrodita στον τομέα του βιολογικού ελέγχου των γυμνοσάλιαγκων. Έκτοτε, έχουν μελετηθεί εκτενώς και έχουν χρησιμοποιηθεί ευρέως σε διάφορες χώρες για τον βιολογικό έλεγχο πληθυσμών γυμνοσάλιαγκας σε καλλιέργειες, κήπους και χώρους πρασίνου.

Η ανακάλυψη των νηματωδών Phasmarhabditis hermaphrodita ήταν μια σημαντική εξέλιξη στον βιολογικό έλεγχο των γυμνοσάλιαγκων, παρέχοντας μια πιο φιλική προς το περιβάλλον εναλλακτική λύση στις παραδοσιακές μεθόδους χημικού ελέγχου.