Geschiedenis van de ontdekking van de nematode Phasmarhabditis Hermaphrodita

Onderzoek naar Phasmarhabditis hermaphrodita nematoden werd geïnitieerd door twee Britse wetenschappers, Neil Boemare en Michael Akhurst, in de jaren 1980. Hun doel was om organismen te vinden die kunnen worden gebruikt voor de biologische bestrijding van naaktslakken, die een belangrijke plaag zijn in de landbouw, landbouw en tuinen.

Boemare en Akhurst voerden uitgebreid onderzoek uit naar nematoden van het geslacht Phasmarhabditis en isoleerden een nieuwe soort nematoden die ze Phasmarhabditis hermaphrodita noemden. Ze ontdekten dat deze nematoden specifiek zijn aangepast om naaktslakken te parasiteren en daarom veelbelovend zijn voor de biologische bestrijding van dit ongedierte.

Het onderzoeksteam bestudeerde de levenscyclus, het gedrag en het werkingsmechanisme van Phasmarhabditis hermaphrodita nematoden. Ze ontdekten dat deze nematoden een symbiotische associatie hadden met bacteriën van het geslacht Photorhabdus. De bacteriën produceren gifstoffen die de slakken doden, terwijl de nematoden zich voeden met de bacteriën en het dode slakkenweefsel.

De resultaten van dit onderzoek hebben grote belangstelling gewekt voor het gebruik van Phasmarhabditis hermaphrodita nematoden op het gebied van biologische bestrijding van slakken. Sindsdien zijn ze uitgebreid bestudeerd en worden ze in verschillende landen op grote schaal gebruikt voor de biologische bestrijding van slakkenpopulaties in gewassen, tuinen en groene ruimten.

De ontdekking van Phasmarhabditis hermaphrodita nematoden was een belangrijke ontwikkeling in de biologische bestrijding van slakken en bood een milieuvriendelijker alternatief voor traditionele chemische bestrijdingsmethoden.